Team Caron

Het grootste gedeelte van zijn week geeft hij privétrainingen, maar op vier momenten in de week is het wat drukker in de sportschool van Jesse Caron voor de groepstrainingen. Op vrijdagavond of zondagmiddag trainen atleten van verschillende sporten, leeftijden en niveaus samen. Ze maken elkaar beter, dagen elkaar uit om te winnen en hebben tussendoor veel plezier.

Rekken en strekken op de mat voor de atleten die zo aan de training gaan beginnen en een eindspel voor de groep waarvan de training bijna ten einde is. Het is een herkenbaar beeld voor iedereen die op zondagmiddag rond 13:00 uur het achterste gedeelte van de sporthal in Schiedam-Noord in loopt. Daarnaast is het ook een perfect voorbeeld van Jesse’s werkwijze.

De groep die als tweede traint, heeft alvast een kleine spoiler voor het einde van de training. Tijdens het rekken en strekken, of iets wat daarop lijkt, zien ze dat het eindspel zich dit keer afspeelt rondom de pingpongtafel. Voor een potje rond de tafel is iedereen wel te motiveren, maar er moet eerst nog wel getraind worden.

LEREN VAN DE REST

De meeste atleten die op de mat liggen hebben de dag ervoor een wedstrijd gespeeld. Een succesvolle (voetbal)wedstrijd is uiteraard reden om dat met de rest te delen. Degene die verloren hebben kiezen er dit keer voor om een luisterend oor te bieden of de uitslag maar heel zachtjes te vertellen. Het verloop van de wedstrijd hebben ze dan niet allemaal met elkaar gemeen, een dag later hebben ze wel allemaal hetzelfde shirtje aan. De rood-witte, groen-gele of oranje shirtjes zitten inmiddels in de was en zijn vervangen door het zwarte shirtje met de blauwe adelaar erop.

Niet iedereen moest op zaterdag aan de bak. Zo is Daymon Mathilda (15) herstellende van een hamstringblessure en zijn Djevan en Djediël nog in voorbereiding voor het honkbalseizoen dat pas in april begint. De groepstraining is niet alleen voor voetballers, zo zijn er ook een aantal honkballers die meedoen. Binnen deze groep is het verschillend hoe lang iedereen al meetraint. Dat kan langer dan één jaar zijn of zelfs vier jaar, maar korter kan uiteraard ook.

Redouan Khealiram (15) traint nu ongeveer een maand mee en heeft al gelijk de voordelen ervaren van de groepstraining. “Door met de groep te trainen kan ik zien hoe zij de oefeningen uitvoeren en daarvan kan ik weer leren. Voor mij werkt dat heel fijn.” Daymon is een van de jongens waar Redouan zich aan kan optrekken. Ongeveer vijf jaar traint Daymon al bij Jesse. “Nog steeds merk ik veel vooruitgang. Dat heb ik vooral geboekt bij het wenden en keren. Nu helpt de trainer mij ook met de revalidatie van mijn blessure. Gelukkig kan ik nu weer met bijna alle oefeningen meedoen.”

REKKEN EN STREKKEN

Ondertussen is het potje rond de tafel afgelopen, hebben de jongste atleten van de dag hun trainer een boks gegeven om vervolgens weer naar huis te gaan en heeft Jesse tijd om een kijkje te nemen bij de grote mat waar de ‘grote atleten’ zich aan het voorbereiden zijn. De tweede groep is vanaf 13/14 jaar, maar soms zijn er uitzonderingen. Zo traint Marcelo Montengro (12) al vanaf zijn negende bij Jesse en traint al ruim een jaar mee met de tweede groep, omdat hij al wat verder is dan veel leeftijdsgenoten.

Het verschil in rekoefeningen is duidelijk te zien. De een is bezig met een oefening voor de bilspier of de hamstring, terwijl er een paar andere vooral hun kaakspieren aan het trainen zijn. “Goede oefening zeg, deze kende ik nog niet”, zegt Jesse tegen de atleten die iets minder fanatiek met het rekken en strekken zijn begonnen. “Daar gaan we verandering in brengen. Ik wil dat iedereen even een oefening bedenkt en juist VOORDOET.”

Ook in de uitvoering is het verschil goed te zien. Sommigen zijn in staat om vanuit een zithouding hun teen aan te raken, terwijl er ook een paar zijn die net voorbij hun knie komen. Na de tiende oefening – het is een grote groep dit keer – is het tijd om te beginnen met de training. “Wat vond je van de lenigheid bij de meeste atleten”, vraagt Jesse. “Een aantal zijn totaal niet lenig”, antwoord ik. Jesse kan zich daarin vinden en moet lachen: “Schrijf dat maar op hoor.”

TERUG VAN WEGGEWEEST

Iedereen begint eerst met privétraining voordat ze aansluiten bij een groep. Heel erg veel verschil tussen privé- en groepstraining is er niet vinden ze. “Trainer Jesse en de trainingen zijn hetzelfde, alleen is het nu met meerdere atleten tegelijk”, zegt Isa van Schaik (17). De afgelopen jaren trainde zij vooral privé, maar sinds een paar weken doet ze mee met de groep.

Bij de meesten zit de groepstraining in het wekelijkse ritme. “Voor mij werkt dat erg goed”, vertelt Rayan Bentaib (13) die veel vooruitgang merkt bij zichzelf in vergelijking met anderhalf jaar geleden. “Eerst was ik heel erg sloom. Dankzij de trainingen is mijn techniek verbetert en ben ik veel sneller geworden. Zelfs een van de snelste van mijn team.”

Soms kan het gebeuren dat de trainingen even uit het wekelijkse ritme zijn weggevallen. Bij Salahedinne Ajjouch (15), in de sportschool bekend als Salah, was dat het geval, maar hij wil de draad weer oppakken. Zijn teamgenoten zijn blij dat hij er weer bij is en ook Jesse verwelkomt hem hartelijk. Uiteraard wel op zijn eigen manier: de focus van de trainer ligt dus veel op Salah. Eigenlijk wil je dat als atleet helemaal niet hebben tijdens je rentree, want dan kan het wel eens zo zijn dat nog niet alles vlekkeloos gaat. Helaas voor Salah, die vooral veel plezier heeft tijdens de training en tussendoor veel aan het dollen is met de rest van de groep, blijft dat niet onopgemerkt bij de trainer.

Salah zal het misschien zelf niet gelijk toegeven, maar als hij dan even wordt ‘aangepakt’ door zijn trainer dan lijkt dat wel motiverend te werken. Dat komt Salah zijn training dan weer ten goede.

FOCUS TIJDENS DE TRAINING

De onderonsjes tussen Salah en zijn trainer zijn een perfect voorbeeld van de insteek van de trainingen. Jesse deed zelf aan atletiek met de 400 meter als zijn specialiteit. Binnen het sprinten moet je gelijk ‘aan’ staan. Je hebt geen tijd om in te komen, want dat is de race alweer voorbij. Dat is iets wat je natuurlijk kan trainen en dat wordt ook gedaan door atletiektrainers. Dat is iets wat Jesse heeft meegenomen naar zijn eigen trainingen. Bij veel oefeningen, zeker tijdens groepstrainingen, hebben de meeste atleten wel een paar pogingen nodig om het goed te doen.

Toch probeert Jesse zijn atleten erop te trainen dat ze uiteindelijk ook nieuwe oefeningen gelijk goed doen en niet alleen degene die ze al kennen. De gedachte daarachter is dat die oefeningen bestaan uit onderdelen die ze wel al vaker hebben gedaan. Soms moet hij de boel wel even wakker schudden, want de focus binnen de groep wil nog wel eens ontsnappen.

Het grootste gedeelte van de training vond plaatst bij de hordes. De atleten moesten ‘zo mooi mogelijk’ over de hordes heen stappen. Door hier vooral op de uitvoering te letten is dit een onderdeel van dynamisch rekken, maar door ook weer terug naar achteren te gaan of naar links en rechts werd hier ook al gewerkt aan het wenden en keren. Vervolgens werd volledige snelheid opgepakt in de ‘speedladder’.

Aan het einde van de training moesten de atleten werken aan hun handelingssnelheid en reactievermogen door middel van een spel met kleurtjes. Iedereen kreeg drie ‘rondjes’ in de kleuren rood, groen en blauw. Dit gaat op verschillende manieren: kijken naar hoe Jesse het doet, kijken naar elkaar, luisteren naar de kleuren of reageren op het reactielicht. Het principe is bij iedere oefening hetzelfde. Eerst kijken, dan denken en daarna doen.

TROTS OP DE WINST

Na iets meer dan een uur is het einde van de training bijna in zicht, dus is het tijd voor het eindspel: rond de tafel. Als je de bal op de andere kant van de tafeltennistafel weet te spelen, ben je af en is de training voorbij. Uiteindelijk blijven er twee spelers over en die nemen het tegen elkaar op in de finale. Isa en Salah zijn de twee die overgebleven zijn en een spannend finalepotje volgt. Wie het eerste bij de drie punten is heeft gewonnen.

“Dit moet je ook opschrijven hoor”, zegt Salah nadat hij het eindspel heeft gewonnen. “Ik ben trots op deze overwinning”, antwoordt hij alsof vlak na een belangrijke eredivisiewedstrijd wordt geïnterviewd door een journalist van ESPN of de NOS. Met een heerlijk gevoel sluit hij zijn eerste training sinds een lange tijd af. De rest van de atleten hopen dat Salah de volgende zondag weer komt trainen zodat zij hem tijdens het volgende eindspel kunnen proberen te verslaan.